Owady żerujące na korzeniach drzew i krzewów, a zwłaszcza pędraki chrabąszczy majowego i kasztanowca, ze względu na wyrządzane miejscowo duże szkody, są przedmiotem zainteresowania leśników od dawna.

Pod względem systematycznym rodzaj Melolontha – chrabąszcz  zaliczany jest do rodziny Scarabaeidae – poświętnikowate, Rząd Coleoptera – chrząszcze.

Zarówno  chrabąszcz  majowy  jak i kasztanowiec są  rozpowszechnione na terenie całej Polski. Większość autorów zaznacza jednak, że chrabąszcz majowy występuje liczniej na południowym zachodzie i zachodzie Polski preferując tereny otwarte  (grunty porolne wśród kompleksów leśnych, obrzeża lasów), natomiast chrabąszcz kasztanowiec jest liczniejszy w północno-wschodniej części kraju

i zdecydowanie preferuje tereny leśne. W wielu przypadkach , tak jak to ma także miejsce  na terenie lasów Puszczy Augustowskiej,  oba gatunki funkcjonują  jednak równolegle na tym samym  terenie.

Chrabąszcze majowy i kasztanowiec są do siebie bardzo podobne pod względem morfologicznym, zaś  w stadium larwalnym są  praktycznie dotychczas nierozróżnialne.

Cechami pozwalającymi na  odróżnienie  osobników dorosłych  obu gatunków są:

- u chrabąszcza majowego ( Melolontha melolontha L.) – brak przyciemnienia brzegów pokryw i zakończenie odwłoka czyli  pygidium w postaci tępego kolca,

- u chrabąszcza kasztanowca ( Melolontha hippocastani F.) - przyciemnione brzegi pokryw,  pygidium na końcu rozszerzone i zakończone  „guziczkiem".

Rójka chrabąszcza kasztanowca zaczyna się o co najmniej  kilka dni wcześniej niż chrabąszcza  majowego. Samce (obu gatunków) wychodzą z zimowisk o kilka dni  wcześniej od samic. W warunkach Polski u obu gatunków dominuje generacja czteroletnia ale w szczególnych warunkach  jest możliwe przedłużenie lub skrócenie rozwoju o jeden rok. U obu gatunków  kończąca czułki wachlarzykowata buławka jest u samców znacznie większa, zbudowana z 7 płatków, a u samic mniejsza i  6-cio płatkowa.

Ciekawe czy uda Ci się rozpoznać gatunek ze zdjęcia J