Przełom lipca i sierpnia to czas obserwacji występowania motyli brudnicy mniszki
Celem kontroli występowania brudnicy mniszki – Lymantria monacha (L.) jest ocena stopnia zagrożenia drzewostanów iglastych i mieszanych z przewagą gatunków iglastych w wieku powyżej 20 lat.
Brudnica mniszka Lymantria monacha (Linnaeus, 1758) to motyl z rodziny brudnicowate (Lymantridae). Polifag. Młode gąsienice, po wylęgu przebywają przez kilka dni w tzw. lusterku. Potem wędrują w korony drzew, gdzie ogryzają aparat asymilacyjny, ale także kwiatostany sosny i pączki na gatunkach liściastych. Przepoczwarczenie odbywa się w koronach drzew lub przy pniach w bardzo luźnym oprzędzie. Jeden z najgroźniejszych szkodników pierwotnych, sprawca największej gradacji w Polsce w XX w. (źródło: https://www.encyklopedialesna.pl/haslo/brudnica-mniszka/)
Podstawą opracowania prognozy zagrożenia jest liczba samic zaobserwowanych na drzewach. Do przeglądu i oceny zagrożenia drzewostanów przystępuje się w okresie kulminacji lotu samic, którą ustala się na podstawie kontroli i analizy odłowu samców do pułapek feromonowych.
Pułapki feromonowe do odłowu samców brudnicy mniszki wywiesza się corocznie na przełomie czerwca i lipca w stałych miejscach, na wysokości ponad 2 m nad powierzchnią gruntu.
Od początku II dekady lipca liczenie samców schwytanych do pułapek feromonowych wykonuje się dwa razy w tygodniu, a po kulminacji rójki, przypadającej na przełom lipca i sierpnia co około 10 dni, do zakończenia lotu motyli.
Po ustaleniu terminu kulminacji lotu samic wykonuje się ocenę ich liczebności a w przypadku rójki rozciągniętej w czasie, bez wyraźnej kulminacji, rejestrację liczby samic brudnicy mniszki należy powtórzyć.
W pierwszej kolejności wykonuje się przegląd tych adresów leśnych, w których rok wcześniej stwierdzono zagęszczenie populacji szkodnika. Następne obserwacje wykonuje się w miejscach, w których podczas bieżącej działalności gospodarczej stwierdzono obecność szkodnika (gąsienic, poczwarek, motyli). Podczas tych przeglądów szczególnie dokładnie sprawdza się ogniska gradacyjne udokumentowane w poprzednich latach.
W przypadku zaobserwowania samic siedzących na drzewach w którymś z wymienionych miejsc obserwacjami obejmuje się również oddziały sąsiadujące.
Na podstawie danych uzyskanych poprzez jednorazowe zarejestrowanie liczby samic siedzących na drzewach w okresie kulminacji rójki, metodą transektu, która polega na liczeniu samic brudnicy mniszki na 5 kolejno wybranych drzewach w miejscu o największym zagęszczeniu populacji, zlokalizowanym podczas jednorazowego przejścia przez adresy leśne wzdłuż transektu. Wyniki obserwacji wpisuje się do odpowiedniego formularza.