Jest rośliną z rodziny astrowatych. Nazwa ludowa to pomornik. Arnika jest rośliną leczniczą.

Roślina ta objęta jest ścisłą ochroną gatunkową. W Czerwonej liście roślin i grzybów Polski oraz Polskiej Czerwonej Księdze Roślin jest umieszczona w grupie gatunków narażonych na wyginięcie.

Wprowadzenie w XVIII wieku arniki górskiej do aptek spowodowało wzrost jej popularności wśród zielarzy i aptekarzy. Prawdopodobnie niekontrolowany zbiór przyczynił się do jej przetrzebienia. W konsekwencji wzięto ją pod ścisłą ochronę. Obecnie surowiec zielarski pochodzi z upraw.

Arnika ma bardzo wiele zastosowań leczniczych. Zewnętrznie stosuje się ja na krwiaki, stłuczenia, skręcenia, zwichnięcia, obrzęki pourazowe, oparzenia, ukąszenia owadów, dolegliwości reumatyczne, a także do płukania jamy ustnej. Koszyczki kwiatowe mają liczne substancje czynne o działaniu przeciwzapalnym, przeciwreumatycznym i antyseptycznym. Wewnętrznie w stanach zapalnych dróg moczowych, osłabieniu, zaburzeniach krążenia, zapaleniu żył, pękaniu naczyń krwionośnych, nadciśnieniu, zakrzepach naczyń krwionośnych, miażdżycy.

Znajduje także zastosowanie w kosmetologii do produkcji niektórych kremów, płynów, maseczek i parówek do twarzy. Łagodzi podrażnienia, działa przeciwzapalnie, oczyszcza pory i zmiękcza skórę. Bywa też dodatkiem do niektórych płukanek, żeli i odżywek do włosów. Używana jest również dodatek do płynów do kąpieli wzmacnia pękające naczyńka krwionośne, zmniejsza cellulit i łagodzi zmiany skóry.

A ponadto ma właściwości ozdobne. Jest często uprawiana w ogrodach.

U nas pojawiła się na zrębie przeznaczonym do odnowienia. Zdjęcia w galerii przedstawiają nasze wyjątkowe stanowisko arniki.